Keramisch reliëf met groene en blauwe glazuur, h. 45 br. 35 cm
Dit werk roept een beeld op van rustig kabbelend water.
De golfjes zijn maximaal vijf centimeter hoog, het hart van iedere golf is opengewerkt, hetgeen zorgt voor een versterkt licht-donker effect.
Hoewel het thema van het water in de Nederlandse schilderkunst een lange traditie heeft, is het in de beeldhouwkunst altijd stiefmoederlijk behandeld.
Des te opmerkelijker is dat dit thema meerdere malen aanwezig is in het plastisch werk van Jac Maris.
Het komt niet alleen voor als onderdeel van grotere composities, zoals de gevelreliëfs rond het thema schepping die hij in 1959 maakte voor een school in de Tooropstraat in Amsterdam, maar ook als zelfstandig thema.
Zo ontwierp hij in 1968 voor de Sint-Willibrorduskerk in Heiloo een bijna vier meter hoog werk, Het levende water, dat verwijst naar de woorden die Christus sprak tegen de Samaritaanse: Ik ben het levende water
Voor zover bekend zijn de werken uit het museum zonder die religieuze betekenis.
Ze hangen ongetwijfeld samen met de liefde voor het water die Maris had ontwikkeld tijdens zijn boottochten op het IJsselmeer en op zee.
